بیماری های مشابه

این خلاصه به بررسی اسکلرودرمی در بزرگسالان می‌پردازد. اسکلرودرمی در کودکان به‌صورت جداگانه مطرح می‌شود.

مورفیا یک وضعیت اسکلروز کننده موضعی در درم (dermis) و گاهی اوقات در زیرپوست (subcutis) است. در گذشته به عنوان اسکلرودرمی موضعی شناخته می‌شد، اما اصطلاح مورفیا ترجیح داده می‌شود زیرا مورفیا از اسکلرودرمی منتشر (diffuse scleroderma) متمایز است.

پورفیریاها (Porphyrias) گروهی از بیماری‌ها هستند که از نقص یا اختلال در آنزیم‌های درگیر در ساخت هم (heme) ناشی می‌شوند. چندین نوع پورفیریا دارای ویژگی‌های پوستی هستند. پورفیریاهای با ویژگی‌های پوستی تاولی شامل پورفیریای پوستی تأخیری (Porphyria Cutanea Tarda - PCT) و پورفیریای هپاتواریتروپوئتیک می‌شوند. پورفیریاهای با ویژگی‌های پوستی غیرتاولی شامل پروتوپورفیریای اریتروپوئتیک و پروتوپورفیریای وابسته به X می‌باشند. پورفیریاهایی که می‌توانند هم ویژگی‌های پوستی تاولی و هم حملات حاد نوروویسرال داشته باشند شامل پورفیریای کوپروارثی (Hereditary Coproporphyria) و پورفیریای واریگیت (Variegate Porphyria - VP) هستند. پورفیریاهایی که فقط علائم نوروویسرال بدون یافته‌های پوستی دارند شامل پورفیریای حاد متناوب (Acute Intermittent Porphyria) و پورفیریای نقص دلتاآمینولولینیک اسید دهیدراتاز (Delta-Aminolevulinic Acid Dehydratase Deficiency Porphyria) می‌شوند.

بیماری پیوند علیه میزبان (GVHD) به اختلال عملکرد چند ارگان ناشی از ورود لنفوسیت‌های ایمنی خارجی یا بافت مغز استخوان (پیوند) به میزبان دارای نقص ایمنی گفته می‌شود. بیشتر موارد GVHD در بیمارانی رخ می‌دهد که تحت پیوند مغز استخوان آلوژنیک قرار گرفته‌اند، اما ممکن است در گیرندگان پیوند اعضای جامد و دریافت‌کنندگان انتقال خون نیز رخ دهد. به ندرت، سندروم مشابه GVHD پس از پیوند سلول‌های بنیادی خونساز اتولوگ نیز ممکن است رخ دهد که احتمالاً به دلیل ناتوانی در برقراری تحمل خودی است. پوست، دستگاه گوارش (GI) و کبد، ارگان‌های اصلی درگیر در GVHD حاد هستند.

اسکلرومیکزدم (Scleromyxedema)، که به عنوان موکینوز پاپولار (papular mucinosis) نیز شناخته می‌شود، یک موکینوز اولیه پوستی است. اگرچه قبلاً این اصطلاح شامل دو زیرمجموعه از بیماری (یک شکل عمومی و یک شکل محلی) بود، اکنون اسکلرومیکزدم از واریانت‌های محلی لیکن میکسدوماتوز (lichen myxedematosus) بر اساس یافته‌های بالینی و پاتولوژیک متفاوت این موجودیت‌ها متمایز می‌شود.

فاسییت ائوزینوفیلیک (Eosinophilic fasciitis) که با نام سندرم شولمن (Schulman syndrome) نیز شناخته می‌شود، یک اختلال نادر فیبروز کننده است که با فیبروز ناگهانی فاسیای پوشاننده عضلات بدن مشخص می‌شود.

میکزدما پیش‌ساقی که به عنوان میکزدما موضعی یا درموپاتی تیروئید (thyroid dermopathy) نیز شناخته می‌شود، یک یافته نادر در بیماری‌های خودایمنی تیروئید است و بیشتر در بیماران مبتلا به بیماری گریوز (Graves disease) مشاهده می‌شود. اگرچه تنها در 1٪ تا 5٪ از بیماران مبتلا به گریوز دیده می‌شود، اما دومین تظاهر شایع خارج‌تیروئیدی است. مواردی نیز در ارتباط با تیروئیدیت هاشیموتو (Hashimoto thyroiditis) و در بیماران ائوتیروئید (euthyroid) گزارش شده است.

سندرم ائوزینوفیلی-میالژی (Eosinophilia-myalgia syndrome) یک اختلال بسیار نادر است که با شروع حاد ائوزینوفیلی محیطی و میالژی‌ها (myalgias) مشخص می‌شود. با این حال، این سندرم شامل طیفی از علائم سیستمیک نیز می‌باشد، از جمله بیماری‌های ریوی، میوکاردیت (myocarditis)، انسفالوپاتی (encephalopathy)، نوروپاتی (neuropathy)، و ضایعات پوستی. تصور می‌شود که این بیماری ناشی از یک میکروآنژیوپاتی التهابی (inflammatory microangiopathy) باشد.

در سال ۱۹۸۱، روغن خوراکی تقلبی در اسپانیا باعث بروز سندرمی شد که منجر به بیماری و حتی مرگ در ۲۰,۰۰۰ نفر گردید. این روغن سبب بروز بیماری حاد شبیه به آنفولانزا با پنومونیت بینابینی (interstitial pneumonitis) شد. در حدود ۱۵ درصد از بیماران، این بیماری به یک سندرم مزمن تبدیل شد. علت شیمیایی دقیق این مشکل هنوز در حال بررسی و بحث است.